تجارت هميشگى انسان

اين تعبير يعنى تعبير تجارت و معامله،تنها در زمينه ايمان و كار خيرنيست و شايد نكته اساسى اينجا باشد.از تعبيرات قرآن كريم ما اين گونه‏نمى‏فهميم كه انسان دو حالت دارد:يك حالت اينكه معامله مى‏كند وحالت ديگر اينكه معامله نمى‏كند.سرمايه‏هايى كه انسان دارد، همين‏سرمايه عمر و سرمايه سلامت و سرمايه قدرتهايى كه دارد،سرمايه مالى‏كه دارد و هر آنچه كه خداوند به او داده است اين طور نيست كه انسان بااين سرمايه‏ها يا معامله مى‏كند يا معامله نمى‏كند.در سرمايه‏هاى معمولى،انسان ممكن است‏سرمايه‏اى داشته باشد و بگويد من با اين سرمايه‏نمى‏خواهم معامله كنم.وقتى فكر مى‏كنم مگر چقدر عمر مى‏كنم،پنجاه‏سال ديگر هم اگر زنده باشم،دارايى دارم و از اين دارايى خودم كم كم‏خرج مى‏كنم تا عمرم به پايان برسد;احتياجى به معامله ندارم،معامله هم‏نمى‏كنم.

آيا انسان مى‏تواند در مورد سرمايه‏هاى انسانى كه دارد همين گونه‏باشد;بگويد:من نمى‏خواهم معامله كنم،نمى‏خواهم كسب كنم;از نظرامور معنوى و اخروى و آن امورى كه قرآن آنها را معامله ناميده است‏مى‏خواهم سرمايه خود را راكد بگذارم و كم كم خرج كنم؟يا نه،انسان دردنيا نمى‏تواند كاسب نباشد،نمى‏تواند اكتساب نكند،منتها يا آن اكتساب ويا اين اكتساب؟شق دوم صحيح است;اين كه من يك عمر زندگى كنم واساسا سرمايه‏ام را به كار نيندازم،محال است;يعنى انسان دائما در حال‏مبادله است و نمى‏تواند در حال مبادله نباشد;يا مبادله‏اى كه نتيجه‏اش‏خسران زياد و عذاب اليم است‏به تعبير قرآن،و يا مبادله‏اى كه نتيجه‏اش سعادت ابدى است،يعنى يا زير صفر است‏يا بالاى صفر;روى صفرنمى‏ايستد.

اينكه عرض كرديم انسان نمى‏تواند اكتساب نكند،براى اين است كه‏هر نگاه انسان يك كسب است،هر سخن انسان يك كسب است،هر قدمى‏كه انسان بردارد يك كسب است،يعنى تاثير پذيرى است.انسان به گونه‏اى‏كه در عالم قرار گرفته است و دائما دارد نيروهاى خود را مصرف مى‏كند،نه اين است كه بگويد:من انرژى مصرف مى‏كنم و اين قدر مصرف مى‏كنم‏تا تمام شوم و بعد كه تمام شدم يك صفر هستم;اين طور نيست.هر كارى‏انسان انجام دهد،چيزى داده است و چيزى گرفته است،منتها آن چيزى كه‏مى‏گيرد گاهى سعادت است و گاهى شقاوت.

امروزيها اصطلاحى دارند به نام‏«اصل تاثير متقابل‏»و حرف خوبى‏هم هست كه امروزه گفته‏اند;البته در گذشته هم مى‏گفتند ولى امروزه‏بيشتر روى آن تكيه مى‏كنند.اصل تاثير متقابل معنايش اين است كه در دنياهيچ چيزى نيست كه يكطرفه اثر بگذارد،هميشه تاثيرها دو طرفه است;وتازه اينها مدعى هستند كه اين تاثير دو طرفه ميان همه چيز با همه چيزاست.مى‏گويند نمى‏شود يك شى‏ء در عالم وجود داشته باشد كه فقط ازاشياء ديگر اثر بپذيرد و خودش روى اشياء ديگر اثر نگذارد،يا روى اشياءديگر اثر بگذارد و اشياء ديگر روى آن اثر نگذارند;تاثير متقابل در كاراست.

درباره يك انسان هم اين مطلب هست.ما با اين عالم بيرونى هميشه‏در تاثير متقابل هستيم، اين عالم روى ما اثر مى‏گذارد و ما روى آن اثرمى‏گذاريم;نمى‏توانيم خودمان را از قانون تاثير متقابل بيرون بكشيم.

منتها ما اگر مطابق هدايت و راهنمايى‏اى كه به ما كرده‏اند عمل كنيم،معادل‏آن سرمايه و صدها برابر آن سرمايه‏اى كه داده‏ايم،از عالم و جهان براى سود و سعادت خودمان مى‏گيريم. اين معناى «هل ادلكم على تجارة تنجيكم‏من عذاب اليم‏» است.اما اگر بر اساس اين برنامه‏اى كه خداى ما براى ما معين‏كرده است عمل نكنيم و به طور بلبشو راههاى خودخواهانه‏اى انتخاب‏كنيم،باز هم سرمايه را داده‏ايم و عوض آن را گرفته‏ايم ولى به جاى اينكه‏اين سرمايه را بدهيم و يك شى‏ء مفيد بگيريم،اشيايى براى خود گرفته‏ايم‏كه همه جز مايه‏هاى عذاب و عقاب و مايه‏هاى ضرر و زيان براى ما هيچ‏چيز ديگرى نيست و مانند اين است كه انسان پولش را خرج كند و مار وعقرب بخرد و بعد اين مار و عقرب را در خانه خود رها كند.چنين فردى‏البته خريد و فروش كرده است،اما چه چيزى براى خود خريده است؟

موجبات آزار و موجبات عذاب.

اين به نظر عجيب مى‏آيد كه در آيه شريفه «يا ايها الذين امنوا هل ادلكم‏على تجارة تنجيكم من عذاب اليم‏» (شما را راهنمايى كنم به تجارتى كه شما رااز عذاب اليم برهاند)تجارت با عذاب چه ارتباطى دارد؟ارتباطش اين‏است كه انسان دائما در حال تجارت است،اگر اين تجارتى را كه خداوندبدان راهنمايى مى‏كند انجام ندهد هميشه دارد يك تجارت ديگرى انجام‏مى‏دهد كه نتيجه آن عذاب اليم است;شق سوم ندارد.شما الان در اثر اينكه‏قبلا به نوع ديگرى تجارت و اكتساب مى كرده‏ايد،دچار عذاب اليم‏هستيد،حال ما تجارت ديگرى به شما پيشنهاد مى‏كنيم تا شما را از عذاب‏اليمى كه گرفتار آن هستيد نجات دهيم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: